یادش بخیر، تابستون یکی از دوستان صمیمیم از تهران با خانوادش اومده بودن مشهد. چند روزی خونمون موندن و کارایی که مشهد داشتن رو انجام دادن و بعد از چند روز تصمیم گرفتن برگردن شهرشون و حدودا ساعت ۱۱ صبح بود که زدن به جاده و رفتن.بعد از یک ساعت بهش زنگ زدم گفتم کجایی؟ گفت حدودا ۵۰ کیلومتر از شهر خارج شدم و دارم میرم به طرف تهران و ان شاالله فردا به تهران می رسیم. منم بهش گفتم همین الان برگرد که کار مهمی باهات دارم.گفت چه کار مهمیه مگه؟گفتم خیلی مهمه تو فقط برگرد تا بهت بگم.گفت خوب تلفنی بگو. آخه هوا خیلی گرمه و حوصله برگشتن ندارم. در تهران هم کارای مهمی دارم که باید بهشون فردا رسیدگی کنم. منم گفتم نه نمیشه همین الان برگرد. گفت خوب بعدا بگو. منم پامو کرده بودم توی یه کفشو می گفتم نه نمیشه باید برگردی. اون بی چاره هم توی اون هوای گرم با ماشین بدون کولرو مدل پایینش دوباره برگشت و اومد خونمون. وقتی منو دید خیلی مشتاق بود که این کار بزرگ را بهش بگم و منم با همه وجودم بهش گفتم دوستت دارم.ولی نمی دونم چرا بهت زده نیگام کرد و با نهایت عصبانیت بهم گفت: همین؟ منم گفتم: آره! گفت: تو که قبلا هم اینو بهم گفته بودی؟!!گفتم: خوب الان رسمی تر گفتم دیگه!خیلی ناراحت شد که این همه راه کشوندمش تا فقط بهش بگم دوستت دارم. خانوادش که می خواستن منو خفه کنن ولی باور کنید دوست داشتم جلوی همه بهش بگم دوستت دارم.واسه هرکسی این جریانو تعریف کردم بهم گفت: کارت اشتباه و از عقل به دور بوده. نظر شما چیه؟...بله خوب، اگه حقیقتو بخواید هیچ عقل سالمی اینو قبول نمی کنه که من این دوستم و خانوادشو توی این گرما اذیت کنم تا فقط بهش بگم دوستت دارم. پس چطور حرف اهل سنت رو باور کنیم که می گن پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در غدیر خم ۱۲۰هزار نفر را توی صحرا و زیر نور آفتاب سه روز نگه داشت و آخرش به حضرت علی علیه السلام فرمود: علی جان من تو را دوست دارم علي أبن أبي طالب دوست من است و
من که عقلم قبول نمی کنه. نظر شما چیه؟الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة المعصومین علیهم السلام
|
منوي اصلي
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نويسنده: 
